بررسی تأثیر آموزش مهارت خودآگاهی توأم با نقاشی بر خودکارآمدی نوجوانان

زمینه و هدف: مهارت خودآگاهی توانایی شناخت و آگاهی دقیق از احساسات، عواطف و ویژگیهای خود و ریشه ی تمام خویشتن داریهای احساسی و هیجانی است. هیجانات و احساسات می تواند: توانایی زندگی در مدرسه و رابطه با همسالان، پاسخگویی و مسئولیت و اتکاء به خود، کنار آمدن با مسائل مختلف زندگی و مرگ را، به انسان دیکته کند و از طرفی خودکارآمدی سازه ی اصلی نظریه ی شناختی و اجتماعی بندورا می باشد این سازه به توانایی ادراک شده فرد در ایجاد و انجام یک کنش مطلوب اشاره می کند که خود با مهارت شناختی، پایداری رفتاری، سلامت روان، کاهش اضطراب، استرس و بسیاری دیگر ارتباط مثبتی دارد. با توجه به تحقیقات انجام شده مهارت خودآگاهی جزء مجموعه مهارتهای مقابله مدیریت شخصی قرارگرفته و در حکم مهارتی برای افزایش خودکارآمدی در نظر گرفته می شود. هدف مطالعه بررسی تأثیر آموزش مهارت خودآگاهی توأم با نقاشی بر خودکارآمدی نوجوانان بی سرپرست شهر گچساران بوده است. مواد و روشها: این مطالعه نیمه تجربی شاهد دار تصادفی شده با نمونه 72 نفری و گروه آزمایش و کنترل انجام گرفته، که این 72 نفر] (36 دختر و 36 پسر) که از هر کدام 18 دختر و 18 پسر برای گروه مداخله و 18 دختر و 18 پسر برای گروه کنترل [از جامعه ی آماری 145 نفری واجد شرایط مورد نظر انتخاب شده است. محتوای آموزشی مهارت خودآگاهی توأم با نقاشی طی 5 جلسه ی 120 دقیقه ای ارائه گردیده، داده ها با استفاده از ابزار پرسشنامه ی مهارت خودآگاهی خودکارآمدیی جمع آوری شده و توسط نرم افزار spss19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته ها: عامل های مورد نظر اعم از مهارت خودآگاهی(04/2±55/34)، خودکارآمدی(84/15±66/173) در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل بعد از آموزش افزایش معنا داری پیدا کرده بودند ( 001/0>p). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش، آموزش مهارت خودآگاهی توآم با نقاشی را به عنوان روشی مؤثر برای ارتقاء و افزایش خودکارآمدی نوجوانان پیشنهاد می دهد. کلید واژه ها: آموزش مهارت خودآگاهی، خودکارآمدی، نقاشی، نوجوانان